SIFIR NOKTASI

UMUTCAN KARAKAŞ
umutcankarakas@gmail.com

“Kimsenin hayatı mükemmel değil.” Belki bunu yüzlerce defa duymuşuzdur, düşünmüşüzdür fakat unutmaya çok meyilliyiz. Sosyal ağlarımızda gezerken insanların hep mutlulukla, gülen yüzlerle, kahkahalarla dolup taşan fotoğrafları, videoları bize unutturuyor bu gerçeği. Belki kıskanıyoruz, belki dönüp kendi hayatımızla başkalarının hayatını kıyaslıyoruz ve işin sonunda üzülüyoruz. Fakat işin aslı hiç öyle değil.

Kimsenin hayatı mükemmel değil. Kimse sürekli mutlu değil, herkesin hayatında sıkıntılar, sorunlar ve can sıkıcı olaylar oluyor. Ama günün sonunda herkes bunların üstesinden gelmeye ve mümkünse sevdikleriyle biraz güzel vakit geçirmeye, belki biraz rahatlamaya ve gülümsemeye çalışıyor. Kimisi gerçekten zor şartlar altında dünyaya geliyor, mutluluğu o akşam karnı tok bir şekilde sıcak bir yerde uyumakta bulabiliyor; kimisi çok daha iyi şartlarda dünyaya geliyor ve başka yerlerde arıyor mutluluğu. Kimisi sevdiği insandan karşılık bulamıyor, kimisi işinden atılıyor, kimisi sağlığını, kimisi çok sevdiği bir insanı kaybediyor. Fakat hayat devam ediyor. Hepimiz buradayız ve zamanımızı dolduruyoruz. En iyi şekilde yaşamaya çalışıyoruz. Elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz. Bazen şansımız yanımızda oluyor, bazen olmuyor. Hayat dediğimiz bu kadar basit aslında.

Umutsuzluğa düşebiliyoruz, bir sebebi olmak zorunda değil. İçimizde kocaman bir boşluk olabiliyor. Belki de bir miktar acı. En mutlu olduğumuz anda bile gelip göğsümüzün ortasına oturabiliyor bu his. Bazen uzun süre hiç terk etmiyor bile. “Ne anlamı var ki?“ derken bulabiliyoruz kendimizi. Belki gerçekten de bir anlamı yoktur. Belki de anlamı bizim için neyse odur. Bilemiyorum.

Yeni günün ilk ışıkları geliyor şimdi. Uzun, çok uzun süren bir karanlığın ardından. Bir daha hiç aydınlık olmayacakmış gibi hissettiren gecenin ardından. Havadaki keskin soğuk kırılıyor, sokak lambaları sönmeye başlıyor. Sokakta çöplerde yemek aramaya çıkmış bir kedi, şehrin öteki ucundaki işine gidebilmek için yola koyulmuş birkaç insan var. Fazla geçmeden canlanacak bu sokaklar; simitçiler siftah yapmak için nefesleri yettiğince bağırmaya başlayacak, fırınlardan sıcak ekmekler çıkacak ve annesinin elini tutmuş çocuklar diğer elleriyle gözlerini ovuşturarak okula doğru yollanacaklar. Kepenkler açılacak, dükkanların önleri temizlenecek ve güneş tüm heybetiyle gökyüzüne tırmanacak. Yeni bir gün bugün, daha önce kimse yaşamadı bugünü. Yapılacak çok şey var.