SİPSİ ÇİÇEĞİ

İçimdeki oyuk çok büyük
Belki Yusuf Baba kuyusu
Ne kadar toprak atsanız
Dolduramazsınız bu çukuru
Çünkü çok oydular bizi

Beklentimi bile karşılamaz
Pet şişelerde taşıdığım sular
Elimizle balık yakaladığımız dere
Şıkır şıkır akan nif çayı fokurduyor
Yerin altına saldığımız pompa
Kurşuni dökümlerin ağusu
Kurt düşmüş kirazın içine

Halime bacı
Sesin soluğun özge
Senin yazman bürüğün
Dalından budağından yoksun
Söğüt kavlağı düdüklerin acısı
Bir üfleme zamanıdır hayat bize
Sipsilerin kamışı Köyceğiz Gölü’nden
Çardak serini komşuların ipince

Kuru soğanı sakladım
Yüreğimden terledim önce
Gün ışığı belleğimin örtüsü
Ay karanlığından tüllüce
Yüreğimi sağlam tutuyor
O sımsıkı yumru

Bir inceliktir gözyaşı
Zaten fazlasını taşımaz bulutlar
Bir karış toprağın altından bakındık
Bizi yadırgayan cennete
Dikili taşın hiç bitmeyen kırbacı
Günde beş kere göz kırpıyor
Yedi kat göklere

Ay karanlığından gelir
Taş kuyudan çeker suyunu
Daha ne kadar öteler seher yıldızını
Değirmen çiçeği kül çöreği yazın çukuru
Gelincik karası sabahların eşiğindeyiz
Yel almış üstümüzdeki güllü yorganı
Gölgesinden bir uzanımlık yer istedim
Cehennem zaten yolumuzun üstü