YOL AVANSI

taşındım

hiç bilmediğim bir yere

her şey çok değişik

her şey bir bilmece

bilmem ki

burada nasıl kaynar

kara gözlü tencere

taşındım

hiç kimselere söylemeden

bir taşımlık sabrımı

çıkardım güneşin gelişine

yollara sığmıyor insanlar

bizi süklüm büklüm görenlerin

direği batıyor böğrümüze

taşındım

yanımda yöremde kimse yok

yalnız ormanların uğultusu geliyor

bir zamanlar kuşlar yuva yapmış

omzumdan ayrılan dallara

o yüzden

bizim hayatımız el ayası günce

akranı değilim hiçbir ölüme

taşındım

ele güne değil uzaklığım

hep kendime göre yakınım

bir uzman eliyle dokunmuş

üstümdeki yemyeşil hırka

atların yelesi hendeğin gölgesi

yar yoluna döşediğim çimen

al topuğun üstü bahar çise

taşındım

eskimiş anılar kaldı geride

bir güz ayrılığı değil bu

hele yazlık kışlık gibi hiç değil

köhne yanımdan kavlayan kabuğu

çok uzaklardan tüttürmek için çıktım yola

taşındım

yer yurt tutunca yazacağım size

ağzımda kalan dişler takma

yüreğim ise hurma çekirdeği

iki gözüme denk gelen zirve

kurşun kalemi dikin başucuma

yol avansı cebimdeki kelime

MEHMET RAYMAN
mehmetrayman@yahoo.com